E-Księgarnia
Uroczystość pogrzebowa śp. Bronisława Klimczaka odbyła się w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Otylii w Rędzinach, przy ul. Wolności 117.
Bronisław Stefan Klimczak, ps. ,,Sokół” urodził się 28 sierpnia 1913 r. w Rędzinach koło Częstochowy, w polskiej rodzinie Wawrzyńca i Eleonory z d. Anzorge. W marcu 1935 r. Klimczak rozpoczął zawodową służbę wojskową. Ukończył Podoficerską Szkołę Piechoty przy 80. Pułku Piechoty w Słonimiu, po czym w 1936 r. Podoficerską Szkołę Artylerii 20. Pułku Artylerii Lekkiej w Baranowiczach. W okresie 1937-1939 jego wojskowa kariera rozwijała się w Podoficerskiej Szkole Zawodowej w Bydgoszczy, przeszedł również kurs szybowcowy oraz instruktorów PW i WF. W 1939 r. otrzymał nominację na podporucznika. W trakcie kampanii wrześniowej walczył pod Mławą i Kutnem, a podczas obrony Warszawy został ciężko ranny. Trafił do obozu przejściowego w Skierniewicach, skąd zbiegł. Już w listopadzie 1939 r. był w konspiracji. Należał do wojskowo-politycznej organizacji o nazwie Polski Związek Wolności, afiliowanej przy ZWZ, a następnie scalonej z AK. Służył w oddziale Stanisława Wiznera ps. „Huragan”, jako zastępca komendanta okręgu i łącznik organizacyjny na linii Częstochowa-Warszawa-Kielce. Obrał pseudonim konspiracyjny ,,Sokół”. W marcu 1942 r. został aresztowany przez warszawskie Gestapo. Po rocznym pobycie na Pawiaku znalazł się w obozie na Majdanku, skąd w 1944 r. trafił do Gross-Rosen i w 1945 r. do Litomierzyc, podobozu Flossenbürga w Czechach. Po odzyskaniu wolności, w maju 1945 r. powrócił do Polski. W 1947 r. były francuski jeniec Gaston Druet. zorientowawszy się w negatywnej wobec komunistycznych władz i przemian politycznych zachodzących w Polsce postawie Klimczaka, miał zaproponować mu współpracę z francuskim wywiadem. Przekazując informacje natury wojskowej, politycznej i społecznej, Klimczak chciał walczyć z komunistyczną władzą, której nie akceptował. W 1948 r. nawiązano szerszą współpracę. Klimczak przekazywał zdobyte informacje bezpośrednio wicekonsulowi francuskiemu Rene Barentowi, a następnie od lata tego roku, sekretarzowi szczecińskiego konsulatu Andrè Robineau. Klimczak został zatrzymany 19 listopada 1949 r. w Szczecinie i osadzony w areszcie tamtejszego WUBP. W tzw. sprawie Robineau aresztowano łącznie kilkadziesiąt osób. Publiczny proces przed WSR w Szczecinie zorganizowano w sali Filharmonii Szczecińskiej. Odbywał się w trybie zwykłym w dniach od 6 do 14 lutego 1950 r. Całej sprawie nadano charakter wybitnie polityczny i propagandowy, a sam jego przebieg był szeroko relacjonowany w prasie i radiu, jak również komentowany w Polsce i za granicą. Wyrok ogłoszono 14 lutego 1950 r. W stosunku do Bronisława Klimczaka orzeczono najwyższy wymiar kary, nie znaleziono okoliczności łagodzących. Za szpiegostwo na rzecz Francji został skazany na karę śmierci, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na zawsze oraz przepadek całego mienia. Bronisław „Sokół” Klimczak został przewieziony do kieleckiego więzienia przy ul. Zamkowej 3. Tam 12 grudnia 1950 r. o godzinie 18.15 wykonano wyrok. Został pochowany na kieleckim Cmentarzu „Piaski”. Szczątki Bronisława Klimczaka zostały odnalezione w listopadzie 2016 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej. 1 lutego 2018 r. w Pałacu Prezydenckim notę identyfikacyjną odebrał bratanek pan Jerzy Klimczak.
Magdalena Dźwigał
IPN Szczecin