E-Księgarnia13 listopada 2022 r. w Domu Polskim w Calgary (Kanada), podczas obchodów Narodowego Święta Niepodległości, Andrzej Emeryk Mańkowski, Konsul Generalny RP w Vancouver w imieniu Andrzeja Dudy Prezydenta RP wręczył Krzyż Wolności i Solidarności działaczowi śląsko-dąbrowskiej „Solidarności”, Janowi Bolesławowi Kokotowi.
Jan Bolesław Kokot urodził się 23 lutego 1946 r. w Dąbrowie Górniczej.
1965 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące w Strzemieszycach, 1967 r. absolwent Państwowej Szkoły Górniczej w Dąbrowie Górniczej, Wydział Górniczy, technik górnik.
W l. 1967–1982 pracownik Przedsiębiorstwa Robót Górniczych w Sosnowcu, 1967–1968 stażysta, 1968–1969 cieśla górniczy, 1969–1970 nadgórnik, 1970–1974 sztygar zmianowy górniczy, 1974–1977 sztygar oddziałowy górniczy, 1977 starszy inspektor normowania, 1977– 1 maja 1981 r. kierownik Bazy Warsztatowo-Magazynowej, 15 grudnia 1981 r. – 4 sierpnia 1982 r. sztygar zmianowy górniczy (po zawieszeniu działalności NSZZ „Solidarność” w stanie wojennym nie przywrócono go na stanowisko kierownika Bazy, ani na stanowisko sztygara oddziałowego, co było zawodową degradacją).
Od 1980 r. w NSZZ „Solidarność”, członek Prezydium Komisji Zakładowej „S” tamże, nast. od 11 kwietnia 1981 r. przew. KZ. IV–V 1981 członek Komitetu Organizacyjnego Obchodów 190 rocznicy Konstytucji 3 Maja w Sosnowcu, współorganizator uroczystości na Stadionie Ludowym w Sosnowcu. 6–7 listopada 1981 r. delegat na II Walne Zgromadzenie Delegatów Krajowej Komisji Koordynacyjnej Sekcji Górnictwa NSZZ „Solidarność”.
14 grudnia 1981 r. przeniósł wraz z wiceprzewodniczącymi KZ sztandar komisji na plebanię kościoła p.w. M.B. Szkaplerznej w Sosnowcu-Milowicach, gdzie był przechowywany jako depozyt. Organizował pomoc dla rodziny internowanego członka Prezydium ZR Śl.-D. Mieczysława Flisa. Skierowany do pracy pod ziemią w KWK Kazimierz-Juliusz w Sosnowcu. Podczas odprawy dyrekcji PRG z kadrą inżynieryjno-techniczną zaprotestował przeciwko zmuszaniu pracowników dozoru górniczego - członków „S” do podpisywania deklaracji lojalności. 20 stycznia 1982 r. zatrzymany w KW MO w Katowicach. Podczas przesłuchania odmówił podpisania deklaracji lojalności i udzielenia informacji na temat działalności w „S”, pobity, internowany, przetrzymywany w areszcie KW MO w Katowicach, nast. Ośrodku Odosobnienia w Jastrzębiu-Zdroju Szerokiej, Kokotku (po raz kolejny odmówił tam podpisania deklaracji lojalności), Zabrzu-Zaborzu, Uhercach (m.in. przygotowywał i redagował materiały do serwisu informacyjnego „Wiadomości Uherce”), 3 lipca 1982 r. zwolniony. Po powrocie z internowania skierowany przez dyrekcję PRG w Sosnowcu na urlop, nast. w związku z militaryzacją kopalń na podstawie ustawy o powszechnym obowiązku obrony skierowany do pełnienia z dniem 5 sierpnia 1982 r. służby jako górnik w Oddziale PRG przy KWK „Gen. Zawadzki” w Dąbrowie Górniczej, tym samym pozbawiony prawa wykonywania zawodu. 4 sierpnia 1982 r. uznając to za formę represji i prowokacji złożył prośbę o zwolnienie. 5 sierpnia 1982 r.zwolniony z pracy. 5 sierpnia –29 listopada 1982 r. bez zatrudnienia. Nakłaniany przez SB do wyjazdu z kraju.
Od 30 listopada 1982 r. na emigracji Calgary w Kanadzie. 1982–1986 bez stałego zatrudnienia. 1986–2011 operator urządzeń w fabryce płyt ściennych-gisowych BPB Westroc Drywall Plant w Calgary. Od 2011 r. na emeryturze.
Członek Stowarzyszenia Polsko-Kanadyjskiego. Współorganizator zbiórek pieniężnych wśród Polonii na pomoc prześladowanym i walczącym działaczom „S” w Polsce, przesyłanym do Biura Koordynacyjnego „S” za Granicą w Brukseli. Udzielał także indywidualnej pomocy w postaci paczek Witoldowi Rubikowi, jednemu z represjonowanych przywódców strajku w Hucie Katowice z grudnia 1981 r. W l. 1983–1985 współorganizator cyklicznego programu Wiadomości z Polski nadawanego w TV Calgary dla lokalnych środowisk polonijnych.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2020).
dr Jarosław Neja
Krzyż Wolności i Solidarności został ustanowiony przez Sejm 5 sierpnia 2010 roku. Po raz pierwszy przyznano go w czerwcu 2011 roku przy okazji obchodów 35. rocznicy protestów społecznych w Radomiu. Krzyż nadawany jest przez Prezydenta RP, na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w PRL. Źródłem uchwalenia Krzyża Wolności i Solidarności jest Krzyż Niepodległości z II RP.