Sierpniowe pielgrzymki piekarskie

Przypadająca w tym miesiącu kolejna sierpniowa pielgrzymka kobiet do sanktuarium w Piekarach Śląskich jest dobrym pretekstem, aby w ramach „Migawek archiwalnych” podzielić się z Czytelnikami fotografiami i wspomnieniami o przebiegu tych uroczystości w czasach PRL.

Zarówno majowa, męska pielgrzymka, jak i żeńskie spotkanie w sierpniu przebiegały pod wzmożoną kontrolą Służby Bezpieczeństwa. Funkcjonariusze zbierali informacje o planach kurii, zaproszonych gościach czy tematach, jakie zamierzano poruszyć. W trakcie uroczystości liczono przybyłych pątników, obserwowano tych najbardziej aktywnych, nagrywano kazania i przemówienia oraz fotografowano, fotografowano, fotografowano…

Wybrane zdjęcia z sierpniowych pielgrzymek z roku 1975 i 1979 (wykonane przez funkcjonariuszy SB po kryjomu) są tym razem głównym bohaterem „Migawek”, a do nich dołączamy krótką historię nieznanej kobiety, która w 1977 r. przemawiała podczas pielgrzymki i następnie skutecznie uciekła śledzącym ją esbekom. A było to tak: świeccy występujący w Piekarach publicznie w imieniu wszystkich pątników byli identyfikowani i rozpracowywani przez SB. Ponieważ tożsamość „Branki” (taki pseudonim nadano jej w SB) była nieznana, wywiadowcy mieli za zadanie udać się za nią do jej miejsca zamieszkania i ustalić jej dane. Gdy uroczystości się zakończyły „Branka” w towarzystwie kilku innych osób wsiadła do samochodu, który miał ją zawieźć do domu. Pasażerowie najwyraźniej zdawali sobie sprawę z tego, że mogą być śledzeni: stale oglądali się za siebie, zaś kierowca zmieniał prędkość i gdy mógł, wjeżdżał w boczne drogi. Te manewry pozwoliły na krótko uwolnić się od „ogona”, a gdy SB ponownie podjęła inwigilację, okazało się, że „Branki” nie ma już w aucie. Funkcjonariusze nie odnaleźli kobiety; w ten sposób uniknęła ona nieprzyjemności i aż do teraz pozostaje anonimowa…

(na podstawie IPN Ka 030/121/1;

fotografie pochodzą z jednostek o sygnaturach IPN Ka 030/120 oraz IPN Ka 030/208)