E-Księgarnia
27 października 2022 r. na rzymskokatolickim cmentarzu parafialnym przy ul. Francuskiej odbyło się uroczyste oznaczenie znakiem pamięci „Tobie Polsko" i poświęcenie grobu weterana walk o wolność i niepodległość Polski śp. Romana Jana Koźlika. Upamiętnienie zorganizowano w ramach corocznego objazdu grobów zasłużonych Polaków spoczywających na terenie Katowic organizowanego przez wojewodę śląskiego Jarosława Wieczorka. W uroczystości wziął między innymi udział wojewoda śląski Jarosław Wieczorek wraz z zaproszonymi na objazd gośćmi. Obrzędu poświęcenia grobu dokonał ks. dr Andrzej Suchoń – proboszcz parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach. Dr Andrzej Sznajder, dyrektor Oddziału IPN w Katowicach oznaczył grób powstańca symbolem pamięci "Tobie Polsko".
Grób został wyremontowany ze środków własnych Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach.
Roman Jan Koźlik urodził się 8 lutego 1893 r. w Dąbrówce Małej (obecnie Katowice) jako syn Ignacego i Rozalii Pach. Jako 21 letni mężczyzna wstąpił do 1 Pułku Piechoty Legionów. W 1914 r. awansowany został do stopnia kaprala i powierzono mu funkcję dowódcy drużyny. Walczył w bitwie pod Krzywopłotami, która odbyła się 16-19 listopada 1914 r., a następnie w tzw. kampanii podhalańskiej. W grudniu 1914 r. służył pod dowództwem mjr. Edwarda Rydza- Śmigłego i brał udział w bitwie pod Łowczówkiem. W latach 1915-1918 został wcielony do armii niemieckiej. W 1917 r. ukończył Gimnazjum Świętego Jacka w Krakowie. Po odrodzeniu się Polski służył w 2 Wielkopolskim Pułku Artylerii Ciężkiej, początkowo jako obserwator, a następnie zastępca I oficera baterii. 26 września 1919 r. został mianowany podporucznikiem i służył jako adiutant 15 Dywizjonu Artylerii Ciężkiej. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1920 r. został odkomenderowany do służby na Górny Śląsk. W okresie od 20 grudnia 1920 r. do 15 czerwca 1921 r. pełnił funkcję dowódcy Batalionu Szturmowego Tarnogórskiego. Jego oddział brał udział w III powstaniu śląskim, w walkach o Tarnowskie Góry, Strzelce Opolskie, Izbicko, Żyrową, Gogolin i Kalinów. Po jego zakończeniu J. Koźlika przydzielono do 1 Górnośląskiego Pułku Pociągów Pancernych. Służył między innymi jako zastępca dowódcy pułku oraz dowódca pociągu pancernego „Piast”. W 1923 r. przeniesiony został do Poznania, gdzie służył jako I oficer baterii 7 Pułku Artylerii Ciężkiej. Z dniem 31 lipca 1923 r. został przeniesiony do rezerwy. W 1933 r. ukończył studia prawnicze. Powrócił do Katowic i został dyrektorem Komunalnej Kasy Oszczędności Miasta Katowice.
W czasie II wojny światowej nie został zmobilizowany. Po wkroczeniu Armii Czerwonej został zatrzymany i przewieziony do Rokitna, skąd został po kilku dniach zwolniony. Wielokrotnie podejmował próby wstąpienie do armii polskiej, jednak ze względu na wiek nie kwalifikował się na oficera liniowego. Po wojnie powrócił do Katowic, gdzie zmarł 18 czerwca 1960 r.
Za działalność został uhonorowany między innymi Krzyżem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi oraz Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921.
Biogram oprac. na podstawie tomu II
Słownika Biograficznego Regionu Tarnogórskiego pod red. M. Wrońskiego.
