Nawigacja

Aktualności

42. rocznica podpisania Porozumienia Katowickiego – Dąbrowa Górnicza, 11 września 2022

11 września 1980 r. w Hucie Katowice w Dąbrowie Górniczej podpisano czwarte z porozumień sierpniowych. Obchody 42. rocznicy podpisania Porozumienia Katowickiego oraz powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność“ odbyły się 11 września 2022 r. w Dąbrowie Górniczej.  Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą w Sanktuarium św. Antoniego.  Następnie uczestnicy wydarzenia złożyli kwiaty pod Pomnikiem Porozumienia Katowickiego oraz pod pamiątkowym Krzyżem znajdującym się za bramą główną AMP. Podczas uroczystości uczczono pamięć Andrzeja Rozpłochowskiego, przywódcy strajku w Hucie Katowice i jednego z sygnatariuszy Porozumienia podpisanego w tym zakładzie oraz Jerzego Goińskiego, wieloletniego przewodniczącego „Solidarności” w dąbrowskim oddziale ArcelorMittal Poland. Do uczestników obchodów listy skierowali Prezydent RP Andrzej Duda, Marszałek Sejmu RP Elżbieta Witek  i Prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki. W wydarzeniu wzięli udział: sygnatariusze porozumienia Jacek Jagiełka i Zbigniew Kupisiewicz, przedstawiciele NSZZ „Solidarność“, władz wojewódzkich, samorządowych, parlamentarzyści, młodzież. Instytut Pamięci Narodowej reprezentował dr Jarosław Neja, pracownik Oddziału IPN w Katowicach.

Znaczenie Porozumienia Katowickiego „polegało przede wszystkim na tym, że dotyczyło gwarancji realizacji Porozumienia Gdańskiego w kwestii tworzenia struktur niezależnych związków zawodowych na terenie całego kraju. Problem bowiem polegał na tym, że ustalenia z Gdańska co do organizowania nowych związków były nieprecyzyjne" - napisał w „Biuletynie“ Instytutu Pamięci Narodowej dr Jarosław Neja z katowickiego oddziału Instytutu, znawca historii śląsko-dąbrowskiej „Solidarności“.

W ocenie historyka, pracownicy wielu zakładów i przedsiębiorstw w całym kraju szybko odczuli nieprecyzyjność ustaleń, które miały umożliwić tworzenie wolnych związków - próby powołania na ich terenie organizacji założycielskich były blokowane przez dyrekcje i kierownictwa.

„Interpretowały one zapisy gdańskie w ten sposób, że nie mogą zakładać niezależnych związków te załogi, które wcześniej nie strajkowały i nie były reprezentowane przez któryś z MKS zawierających porozumienia z komisjami rządowymi. Porozumienie Katowickie jednoznacznie precyzowało ten problem, gwarantując swobodny rozwój ruchu związkowego w całej Polsce" - wyjaśnia dr Neja w artykule pt. „Matecznik komunistów czy region buntu?".

W jego ocenie, o ile zawarte 3 września 1980 r. w Jastrzębiu-Zdroju Porozumienie Jastrzębskie wraz z dwoma podpisanymi wcześniej – Szczecińskim i Gdańskim – tworzyło podstawy ówczesnej umowy społecznej, o tyle Porozumienie Katowickie było „istotnym dopełnieniem" tej umowy.

Polecamy artykuł dr. Jarosława Nei „Matecznik komunistów czy region buntu?“  

Zapraszamy do wysłuchania dyskusji nad książkami Katarzyny Wilczok „Radykałowie Solidarności. Kierownictwo MKZ Katowice w sporze o program i taktykę działania NSZZ Solidarność w latach 1980–1981” i „Jeden z jedenastu. Wspomnienia z internowania i uwięzienia 1982–1984” Andrzeja Rozpłochowskiego.

do góry