E-Księgarnia
W piątek, 24 czerwca 2022 r. w Wetlinie odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika upamiętniającego Jacka Cieślickiego, redaktora naczelnego „Wolnego Związkowca“ w 1981 r.
Darczyńcami pomnika byli przyjaciele Jacka Cieślickiego z dawnych lat: Komisja NSZZ „Solidarność“ Huty Katowice, Stowarzyszenie „Porozumienie Katowickie – 1980“, Stowarzyszenie Represjonowanych w Stanie Wojennym Regionu Śląsko-Dąbrowskiego oraz Stowarzyszenie Pokolenie.
Mszę św. w intencji śp. Jacka Cieślickiego odprawił wikariusz parafii p.w. Bożego Miłosierdzia w Wetlinie ks. Dobromił Godzik.
Odsłonięcia pomnika na cmentarzu w Wetlinie dokonała żona Jacka – Halina Cieślicka. W uroczystości wzięli udział: przedstawiciele Oddziału IPN w Katowicach, redaktorzy „Wolnego Związkowca“ z okresu ukazywania się pisma w latach 1980-2013 oraz przyjaciele zmarłego z okresu lat 70. i 80.
Katowicki oddział IPN był współorganizatorem uroczystości.
Jacek Cieślicki urodził się 4 listopada 1941 r. w Krakowie. Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach, Wydz. Technologii i Inżynierii Chemicznej (1971).
1960-1961 pracownik Przedsiębiorstwa Przemysłowo-Handlowego Polskie Odczynniki Chemiczne w Gliwicach, w 1961 Gliwickich Zakładów Chemicznych Carbochem, w 1962 ponownie PPH POCh, 1963-1971 Politechniki Śl., 1971-1974 Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Inwalidów w Katowicach, 1974-1981 kierownik Działu Ochrony Środowiska w Hucie Katowice w Dąbrowie Górniczej.
29-31 sierpnia 1980 r. uczestnik strajku w HK; od września 1980 r. w „S”; przewodniczący Oddziałowej Komisji Robotniczej na Oddziale Ochrony Środowiska; członek KZ HK; 30 grudnia 1980 r. oddelegowany do pracy związkowej w MKZ; od stycznia 1981 r. redaktor naczelny niezależnego „Wolnego Związkowca”, także autor tekstów satyrycznych, oraz od 27 stycznia 1981 „Wiadomości Solidarności”; w marcu 1981 r. współzałożyciel Regionalnego KOWzP (m.in. z Elżbietą Szczepańską, Jackiem Jagiełką, Teresą Baranowską, Grażyną Pławską); gość na I KZD.
13 grudnia 1981 r. internowany w Ośr. Odosobnienia w Strzelcach Opolskich, następnie w Zabrzu-Zaborzu, Nowym Łupkowie, Uhercach, Załężu k. Rzeszowa i ponownie w Nowym Łupkowie, 15 października 1982 zwolniony.
Od początku 1983 r. na emigracji w Australii. Przez krótki okres pracował jako inż. chemik w garbarni, później na zasiłku.
Zmarł w 2020 r.
Rozpracowywany w ramach SOR krypt. Skunks.
Halina Żwirska, Encyklopedia Solidarności, t. 1