Nawigacja

Aktualności

80. rocznica śmierci ks. Władysława Roboty, zamordowanego przez Niemców we wrześniu 1939 r. – Gierałtowice, 8 września 2019

Grób został odnowiony ze środków Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Katowicach w ramach 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej.

W niedzielę 8 września 2019 r. w kościele Matki Boskiej Szkaplerznej w Gierałtowicach odbyła się uroczystość upamiętniająca 80. rocznicę śmierci księdza proboszcza Władysława Roboty, zamordowanego przez Niemców we wrześniu 1939 r. Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą pod przewodnictwem biskupa Adama Wodarczyka. Następnie uczestnicy udali się pod grób ks. Władysława Roboty, gdzie została odmówiona modlitwa i nastąpiło złożenie kwiatów. Ostatnim punktem programu był wykład Urszuli Kaczmarczyk pt. „Ksiądz Władysław Robota, kapłan, patriota, społecznik, bestialsko zamordowany przez niemieckich nazistów w pierwszych dniach II wojny światowej“. W trakcie wydarzenia eksponowana była  wystawa obrazująca życie i działalność ks. Władysława Roboty.

***

Ks. Władysław Robota urodził się 27 czerwca 1872 r. w Gostomii k. Prudnika w rodzinie rolnika Konstantyna i Zuzanny z d. Spiller. Był uczniem miejscowej szkoły wiejskiej. W 1882 r. zaczął uczęszczać do szkoły ludowej w Prudniku. 17 marca 1892 r. zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. W czasie studiów był również słuchaczem wykładów z literatury polskiej. W 1892 r. został współzałożycielem Towarzystwa Akademików Górnoślązaków. W 1895 r. należał do grona założycieli „Kółka Polskiego“ we wrocławskim alumnacie. 11 czerwca 1898 r. przyjął święcenia kapłańskie. W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w rodzinnej parafii, a 28 lipca 1898 r.  został mianowany wikarym w Łabędach, gdzie założył polski Związek Rolników. 4 września 1902 r. został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Gierałtowicach. Tam znowu dał się poznać jako żarliwy patriota, przy każdej sposobności podkreślając swoją narodowość polską. Urzędową korespondencję z sąsiednimi parafiami prowadził po polsku; zarządowi „Kriegervereinu" proszącemu o odprawienie nabożeństw w języku niemieckim, odpowiadał, że „nie jest zwyczajem Kościoła katolickiego, aby w innym niż ojczystym języku przemawiać do wiernych". Dzięki jego zaangażowaniu wybudowano pierwszy na Górnym Śląsku dom związkowy dla polskich stowarzyszeń, gdzie udostępnił parafianom dzieła literatury polskiej oraz polskie elementarze. W 1903 r. założył Związek Parafialny pw. św. Józefa. W grudniu 1906 r. podpisał się pod odezwą przedwyborczą z 1 stycznia 1907 r., zapowiadającą wysunięcie polskich księży jako kandydatów do Koła Polskiego w parlamencie niemieckim. Ze względu na przekonania był szykanowany przez hakatystów i władze państwowe. W stycznia 1919 r. został na krótko aresztowany. Zwolniony, ukrywał się w klasztorze we Wrocławiu. W 1920 r. dokonano nieudanego zamachu na jego życie. W latach 1923 - 1924 był administratorem excurrendo parafii w Knurowie. Po utworzeniu Administracji Apostolskiej mianowano go konsultorem (1925), a następnie radcą duchownym. W 1934 r. został wybrany wicedziekanem dekanatu dębieńskiego i sędzią prosynodalnym. Nie zgodził się na utworzenie w parafii mniejszościowej szkoły niemieckiej, za co w 1931 r. był atakowany na łamach niemieckiej prasy. Za działalność narodową został odznaczony przez władze państwowe komandorią Orderu Polonia Restituta. Był honorowym przewodniczącym Związku Akademików Górnośląskich „Silesia”. Dzięki jego pracy duszpasterskiej wybudowano w Gierałtowicach nowy kościół. 8 września 1939 r. w godzinach wieczornych został aresztowany i wywieziony do lasu k. Pilchowic. Tam, wraz z 14 innymi Polakami, został zamordowany w czasie tzw. „krwawej nocy“. W czerwcu 1945 r. zidentyfikowano jego zwłoki na cmentarzu w Pilchowicach i 29 września 1946 r. sprowadzono do Gierałtowic.

Życiorys  silesia.edu.pl

 

 

do góry